Fruit of my thoughts

Neergeklad in Engels en Nederlands

"I had always imagined that, seeing a ghost, I would faint or become one of them!"

Autobiografie geschreven door Alex Blanchard? Tja, dat is natuurlijk  minder dan een halve waarheid. Ik kende zowel de bokswereld als Alex in die periode. Dus was ik aangewezen persoon als ghost writer.   Alex heeft een buitengewoon leven genoten en het was een uitdaging om daar een goed boek van te maken. Maar het is gelukt boven alle verwachting!

Met een zeldzame combinatie van vlijmscherpe eerlijkheid en humor beschrijft "Vechter" het onstuimige leven van Alex Blanchard. Zowel Penose als beroemdheden staan te popelen om hun opwachting te maken. Neem Klaas Bruinsma, Cor van Hout, André Brilleman, Geurt Roos, Willem Endstra, en niet te vergeten Muhammed Ali. De lezer kan eindelijk begrijpen waarom Alex "de wedstrijd van de eeuw" tegen Koopmans verloor, maar Rudy's ongeslagen nemesis Richard Caramonolis wel het ziekenhuis in kon slaan en aldus Europees kampioen werd. Er had zeker meer ingezeten, maar zijn trouw aan vriend en trainer Eric van den Berg weerhield hem ervan die stap naar de US of A te maken. 

Het leven van Alex Blanchard leven kende ultieme ups en downs, zowel zwemmen in geld als verdrinken in schulden. In het diepst van de ellende kwam een ontvoering met doodsbedreiging maar zelfs dat gevaar wist Alex te overwinnen, al was het kantje boord.

De mooiste vrouwen komen voorbij, zoals Sylvia Millecam en Rosalie van Breemen vanwege Alex' voorliefde voor modellen.

Ik heb geruime periode nauw samengewerkt met Alex om zijn aangrijpende levensverhaal op papier te krijgen. 

Reuze stap terug in de tijd. In 1979 kreeg ik opdracht van Nat Loubet van Ring Magazine, The Bible of Boxing om een partij van Koopmans te verslaan. Het ging om Fransman Amory en kwam uit in de editie van september 1979. Ik schreef ook over opkomend talent Alex Blanchard, die op die manier gëintroduceerd werd op wereld niveau. Alex en ik trainden destijds samen bij Termeulen en later bij Kops, samen met onze gemeenschappelijke vriend Frits Vinju. Omdat ik veel partijen met eigen ogen heb gezien en inzicht had in zowel vele personages als de bokswereld bleek ik aangewezen persoon. Ik had al in 2008 een Engelstalig boek geschreven over hoe een groot talent dat verliest van een van minder kaliber bokser met kortere reach, die ook nog ouder is. Bravado.

Als je meer wil weten over Amsterdam in die periode, of de bokswereld dan is "Vechter Alex Blanchard" een must. 

Ga dan direct KOPEN en aanmelden zodat dit boek de verdiende aandacht krijgt!

Als je naast Alex stond te trainen op de heavybag, dan wist je het al. Dit was geen gewone  bokser. Droge zuivere slagen, zo scherp dat je een rauwe steak mee kon snijden. Ik ramde maar een beetje erop los, zoals velen anderen.  Dat Alex Blanchard een klasse apart was, was al overduidelijk tijdens zijn amateur periode. Zo werd ik eens uitgekozen om te sparren tegen een jongen die het doodvonnis had gekregen om tegen Alex te boksen. Deze bokser was een kei in de kunst van ontwijken en wist eraf te komen met een blauw oog, bokste de partij uit, verloor unaniem op punten. Niet zo leuk voor mij, want ik had hem in vijf ronden sparren niet één keertje kunnen raken.  Vanwege onze gemeenschappelijke vriend Frits Vinju gingen we een keer uit met zijn drieën, zonder twijfel de saaiste avond van Alex' leven. Zo zagen we elkaar af en toe, ook toen we niet meer in dezelfde gym trainden. Vele jaren later hielp ik Alex met zijn website en toen kwam een boek ter sprake, ook weer via Frits. Ik schreef een teststukje, de heksenketel in Ahoy waarmee het boek begint. Hetgeen warm werd ontvangen. Vervolgens begon ik deel voor deel helemaal te herschrijven, zes, zeven uur per dag, maandenlang. Wat een verhaal! Ik had voorheen nog nooit enige input gekregen, en schreef alleen mijn eigen werk. Dat was iets heel anders en het beviel mij eigenlijk meer dan verwacht. Hetgeen veel zegt over het leven van Alex, zowel tussen de touwen als tussen de lakens.